Μνημόσυνο για την επέτειο της μάχης του Ορμενίου (1371)

 Μνημόσυνο για την επέτειο της μάχης του Ορμενίου (1371) στο Ορμένιο, 

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025

Η ανάγκη επαναλειτουργίας του κυλικείου στο Δικαστικό Μέγαρο Ορεστιάδας

Η ανάγκη επαναλειτουργίας του κυλικείου στο Δικαστικό Μέγαρο Ορεστιάδας 

Το κυλικείο σε ένα Δικαστικό Μέγαρο αποτελεί έναν χώρο, ένα σημείο συνάντησης για δικηγόρους, για λειτουργούς της Δικαιοσύνης, για διαδίκους, για το κοινό που  θα ήθελε να παρακολουθήσει μια δικαστική διένεξη, για εκπροσώπους του τύπου, οι οποίοι καλύπτουν τις δικαστικές υποθέσεις και βέβαια μία υπηρεσία για την εξυπηρέτηση του προσωπικού του Δικαστικού Μεγάρου.

Στο κυλικείο ασκούνται οικονομικές δραστηριότητες, αλλά παράλληλα αυτό είναι και ένας χώρος διαβούλευσης, συζήτησης και εξέτασης πολλών υποθέσεων που αφορούν δικαστικά θέματα.

Το κλείσιμο του κυλικείου, που έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια, έχει στερήσει από την κοινωνία της Ορεστιάδας όλα τα προαναφερόμενα. Είναι μια έλλειψη ουσιώδης και πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια, για να πεισθεί κάποιος ενδιαφερόμενος να αναλάβει την επαναλειτουργία του.

Η εκμίσθωση του χώρου γίνεται με δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό και μπορούν να συμμετέχουν σ’ αυτόν φυσικά και νομικά πρόσωπα, κοινοπραξίες, κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ενώσεις προσώπων και γενικά οικονομικοί φορείς που έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα ή είναι εγκατεστημένες σε κράτη μέλη της Ε.Ε.

Σε μια διαδικασία που σχετίζεται καθαρά με τη πρωτοβουλία και την ελεύθερη επιλογή να αποφασίσει ένα πρόσωπο να αναλάβει το κυλικείο ως οικονομική δραστηριότητα δεν μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις από κανέναν. Το μόνον που μπορεί να γίνει είναι η δημοσιοποίηση του κενού που υπάρχει και η επιχειρηματολογία για την ανάγκη της επαναλειτουργίας.

Υπ’ αυτό το πνεύμα γίνεται και η παρούσα ανάρτηση του Δημοβουλίου Ορεστιάδας.

Νοσοκομείο Διδυμοτείχου: Αναβάθμιση και ενίσχυσή του και όχι υποβάθμιση

 Νοσοκομείο Διδυμοτείχου:  Αναβάθμιση και ενίσχυσή του και όχι υποβάθμιση

Αφορμή για αυτά που γράφουμε ήταν μία επίσκεψη κυρίας από τη Ορεστιάδα, η οποία μετέφερε τον ηλικιωμένο πατέρα της στο Νοσοκομείο Διδυμοτείχου για την αναγκαία θεραπεία του. Μετά τη σχετική εξέταση χρειάστηκε να δοθεί στον πατέρα της ένα σκεύασμα φαρμάκου και προς έκπληξή της άκουσε να της λένε ότι αυτό το φάρμακο δεν το έχουν στο Νοσοκομείο. Γι’  αυτό, εάν ήθελε να εφαρμοστεί η θεραπεία, έπρεπε να πάει στα απέναντι φαρμακεία και να το προμηθευτεί ιδιωτικά.

Στο εν λόγω Νοσοκομείο δεν υπάρχουν μόνον τέτοια περιστατικά. Γνωστό είναι πως από τους ασθενείς που κάνουν αιμοκάθαρση ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς είναι αναγκασμένοι να  πηγαίνουν στο Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης, γιατί δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν στο εδώ Νοσοκομείο ή δεν έχουν την απαραίτητη υποδομή για έναν μεγαλύτερο αριθμό εξυπηρετούμενων για λόγους που οι ίδιοι οι αρμόδιοι του Νοσοκομείου γνωρίζουν.

Έχουμε παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης από μία κυρία από την Ορεστιάδα, η οποία κάθε δύο ημέρες παίρνει το λεωφορείο της γραμμής στις 7:00΄, φτάνει στην Αλεξανδρούπολη στις 11:00΄περίπου, στη συνέχεια παίρνει ταξί ή αστικό για το Νοσοκομείο, υποβάλλεται σε πολύωρη θεραπεία μετά από τη σχετική αναμονή, γυρίζει στο ΚΤΕΛ Αλεξανδρούπολης με τα ίδια μέσα συγκοινωνίας που αναφέρθηκαν παραπάνω και επιστρέφει στην Ορεστιάδα κατά τις 7:00΄ το απόγευμα πλήρως εξαντλημένη και εξουθενωμένη σωματικά και ψυχολογικά. Σκεπτόμενη και τα έξοδα της μετακίνησης αναθεματίζει την ώρα που βρίσκεται και ζει στην Ορεστιάδα και υπομένει τη μοίρα στην οποία την  καταδίκασαν οι πολιτικοί με τις πολιτικές τους.

Το πρόβλημα του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου δεν μπορεί να εξεταστεί αυτόνομα και ανεξάρτητα από την πολιτική της συρρίκνωσης και της απαξίωσης της περιοχής, που συν τω χρόνω γίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Κάποιοι είναι υπεύθυνοι για αυτή την πολιτική της συρρίκνωσης και προήλθε από τις σκόπιμες ή μη σκόπιμες αποφάσεις που λήφθηκαν κατά το παρελθόν ή δεν λαμβάνονται στο παρόν.

Πολλοί κατηγορούν τους ανακινητές της κίνησης διεκδίκησης ξεχωριστής Π.Ε. για τον Β. Έβρο. Η φιλοσοφία και ο στόχος αυτής της κίνησης προέρχεται από την παρατήρηση αυτών των προβλημάτων. Για το Νοσοκομείο συγκεκριμένα: Ποια έδρα νομού δεν έχει Νοσοκομείο με όλα τα απαραίτητα εφόδια, όπως επιτάσσουν τα πρωτόκολλα του Υπουργείου Υγείας; Στον Έβρο που είναι ένας από τους μεγαλύτερους νομούς με την πρωτεύουσά του τοποθετημένη στη μια άκρη του νομού τι πρέπει να γίνει; Το Διδυμότειχο, η Ορεστιάδα και το Τρίγωνο πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που υπάρχει ένα παράρτημα νοσοκομείου της έδρας του νομού και οι αρμόδιοι να δικαιολογούνται με την επίκληση ότι ενδιαφέρονται για την περιοχή μας και γι’ αυτό έκαναν το παράρτημα του Νοσοκομείου Διδυμοτείχου;

Το Νοσοκομείο Διδυμοτείχου μπορεί να έχει θεωρητικά και στα χαρτιά μια αυτοτέλεια και αυτονομία, αλλά στη πράξη δεν διαθέτει όλα όσα έχουν τα νοσοκομεία στις έδρες των νομών.

Το πρόβλημα του Νοσοκομείου είναι ένα από τα τόσα προβλήματα που έχει το βόρειο τμήμα του νομού Έβρου. Παρατηρούμε ότι αυτά ολοένα και αυξάνουν ή επιδεινώνονται και οδηγούν τους ανθρώπους του στη φυγή από την περιοχή ή στην απελπισία.

Απλοί πολίτες συζητούν μεταξύ τους, προτείνουν λύσεις, φωνάζουν για τα δίκαιά τους, αλλά δεν τους ακούει κανείς. Δεν υπάρχει τοπική, περιφερειακή και πολιτική εξουσία και εκπρόσωποι να διεκδικήσουν, να θέσουν τα προβλήματα στην πραγματική τους βάση και να επιχειρηματολογήσουν για το δίκαιο και εθνικά συμφέρον των αιτημάτων τους;

Για το Νοσοκομείο Διδυμοτείχου, επειδή σχετίζεται με το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, την υγεία, θα περιμέναμε μια πιο διεκδικητική και αποτελεσματική παρέμβαση των εκπροσώπων, την οποία για μια ακόμη φορά την αναζητούμε με αφορμή τα δύο περιστατικά, όπως περιγράφτηκαν παραπάνω.

Η πόλη με το όνομα Ελλάδα (Grecia) στην Κόστα Ρίκα

Η πόλη με το όνομα Ελλάδα (Grecia) στην Κόστα Ρίκα!

 

Στο κτήμα και τόπο αναψυχής του Δημήτρη

 Στο κτήμα και τόπο αναψυχής του Δημήτρη Βερατλή

Η περιήγηση μελών του Δημοβουλίου στο κτήμα και τον τόπο αναψυχής του Δημήτρη Βερατλή ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, δυο βήματα από το κέντρο της Ορεστιάδας. Ο κάμπος της Ορεστιάδας, παρά τη μείωση του πληθυσμού, ακόμη σφύζει από ζωή και οικονομική δραστηριότητα. Ο φίλος μας Δημήτρης κάθε ημέρα βρίσκεται στο κτήμα του και ασχολείται με τον κήπο του και τα οικόσιτα ζώα του μέσα σε ένα περιβάλλον που προσφέρεται για χαλάρωση και ξεκούραση. 

Ο Φώτιος Κιμισκίδης συνέδεσε το όνομά του με την Ορεστιάδα

Ο Φώτιος Κιμισκίδης συνέδεσε το όνομά του με την Ορεστιάδα 

  

Ο Φώτιος Κιμισκίδης γεννήθηκε στην Αντιγόνεια του νομού Κιλκίς το 1944. Τελείωσε το Εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Κιλκίς το έτος 1964 και σπούδασε Νομικά στο ΑΠΘ. Άσκησε δικηγορία για τέσσερα χρόνια στη Θεσσαλονίκη και μετά εισήλθε στο δικαστικό σώμα ως Δικαστής το 1973. Υπηρέτησε στην Ορεστιάδα και το Ειρηνοδικείο Διδυμοτείχου, μία ενασχόληση που αποτελούσε το όνειρο της ζωής του.

Διήλθε όλα τα αξιώματα και τους βαθμούς του δικαστικού σώματος ως Ειρηνοδίκης, Πρόεδρος Πρωτοδικών και Εφέτης. Αποχώρησε από την ενεργό υπηρεσία από το Εφετείο της Κοζάνης ως Επίτιμος Εφέτης.

Κατά την προεδρία του στο Πρωτοδικείο Ορεστιάδας (1995 - 1998) ενήργησε με όλες του τις δυνάμεις για τη δημιουργία του Δικαστικού Μεγάρου Ορεστιάδας (Μέγαρο Πρωτοδικείου Ορεστιάδας) και του Ειρηνοδικείου Διδυμοτείχου. Προς τιμήν του ο Δικηγορικός Σύλλογος Ορεστιάδας ονοματοδότησε μια αίθουσα των Δικαστηρίων Ορεστιάδας «Αίθουσα Φωτίου Ιωσήφ Κιμισκίδη - Επίτιμου Εφέτου».   

Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1997 στο Πρωτοδικείο Ορεστιάδας στάλθηκε ταχυδρομικό δέμα που περιείχε βόμβα. Στόχος τότε ήταν ο πρόεδρος Πρωτοδικών Ορεστιάδας Φώτης Κιμισκίδης, ο οποίος δεν βρισκόταν στο γραφείο του την ώρα που έφθασε το δέμα, με αποτέλεσμα να το παραλάβει τελικά η Γραμματέας του Πρωτοδικείου Χρύσα Παραπαγγίδου. Από την ισχυρή έκρηξη, που προκάλεσε πανικό στα γύρω γραφεία, η Γραμματέας τραυματίστηκε στο αριστερό της χέρι. Όπως έδειξαν οι έρευνες της Ασφάλειας, η βόμβα αποτελούνταν από εκρηκτική ύλη μέσα σε μεταλλικό σωλήνα και πυροκροτητή που είχε τοποθετηθεί με τρόπο, ώστε μόλις ανοιχθεί το δέμα να γίνει η έκρηξη.

Μετά τη συνταξιοδότησή του ζει στην Ορεστιάδα και είναι φίλος και μέλος του Δημοβουλίου Ορεστιάδας.

Τραγούδι για την Ορεστιάδα

Τραγούδι για την Ορεστιάδα

Τραγούδι: Γιώργος Λευτέρογλου 

Στίχοι: Γιώργος Λευτέρογλου

Μουσική: Παναγιώτης Μπούτσης

Παραγωγή - ενορχήστρωση: Βασίλης Μαντόγλου

Π.Δ. για οικισμούς με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων (ΦΕΚ194, 15.4.2025)

 Π.Δ. για οικισμούς με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων (ΦΕΚ194, 15.4.2025)

Άρθρο 14, Β, ι. (41) Eγκαταστάσεις προσωρινής υποδοχής και φιλοξενία προσφύγων μέχρι εκατό (100) ατόμων.

Σε κάθε τέτοιο χωριό μπορεί να δημιουργηθεί δομή υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων. 

Οι λέξεις παραπλανούν. Τι θα πει δομή; 

Είναι τόπος εγκατάστασης. 

Ποιος προσδιορίζει ότι είναι πρόσφυγες; Φιλομεταναστευτικές υπηρεσίες και ΜΚΟ, που δεν έχουν καμία φερεγγυότητα; 

Ποιος διαβεβαιώνει ότι είναι προσωρινή εγκατάσταση; Αυτοί που προωθούν και θέλουν την ανάμειξη των πληθυσμών; 

Για αυτά τα θέματα αποφασίζει το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού με δημοψηφίσματα και όχι με Π.Δ. και αποφάσεις ενός Προέδρου και ενός υπουργού. 

Σε ένα απλό κανονιστικό Π.Δ. για το πώς θα λειτουργούν οι μικροί οικισμοί ενσωματώνουν το κύριο διακύβευμα, που είναι η ανάμειξη του ελληνικού πληθυσμού με Ασιάτες και Αφρικανούς, για να προωθηθεί η παγκόμια ατζέντα της κατάργησης των εθνοτήτων και των εθνικών κρατών και η παγκόσμια διακυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Ελλάδας και όλο το πολιτικό προσωπικό της είναι ένα υποταγμένο φερέφωνο των κέντρων που προωθούν την ανάμειξη των πληθυσμών.  

Για την περιοχή του Έβρου ήδη προετοιμάζουν τον κόσμο. Βγαίνουν άτομα από την Περιφέρεια στα ΜΜΕ και προπαγανδίζουν ότι θα δημιουργηθεί στην Περιφέρεια ΑΜΘ Παρατηρητήριο για να εξετάσει πώς θα αυξηθεί ο πληθυσμός στην Περιφέρεια και ιδιαίτερα στον Βόρειο Έβρο. 

Έχουμε 16.000 οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων σε ολόκληρη τη χώρα. Ανά 100 λαθρομετανάστες, δυνητικά, σε κάθε οικισμό, οι τακτοποιημένοι λαθρομετανάστες θα φτάσουν τον αριθμό 1,6 εκατομμύρια. 

Για τον Βόρειο Έβρο, στον Δήμο Ορεστιάδας, υπολογίστε πόσα χωριά είχαν από το 1983 ή έχουν στα επόμενα χρόνια πληθυσμό κάτω από 2.000. Είναι τουλάχιστον 25. Ανά 100 λαθρομετανάστες σε κάθε οικισμό ο Βόρειος Έβρος θα καταστεί τόπος "φιλοξενίας" 2.500 λαθρομεταναστών. 

Και βέβαια κάποιος θα πει: Ε!  και τι θα γίνει με 2.500 λαθρομετανάστες; Θα βγουν άτομα υψηλού κύρους και υψηλών αξιωμάτων, εκπρόσωποι ΜΚΟ και διάφοροι άλλοι και θα μας καθησυχάσουν ότι δεν τρέχει τίποτα. 

Ίσα - ίσα -θα πουν- οι άνθρωποι θα δουλέψουν και θα βοηθήσουν και τον τόπο μας. 

Θα είναι η αρχή του ενός, του πρώτου κακού. Τα μύρια ἕψονται.